در مفهوم عام اینترنت اشیا (IoT) شامل هر چیزی که به اینترنت متصل شوند می باشد. به طور کلی اینترنت اشیاء به مفهومی اشاره می کند که در آن قابلیت اتصال به شبکه و دریافت و ارسال داده‌ها، به اشیا، سنسورها و ابزار اطرافمان نیز تعمیم می‌یابد. بر اساس تعریف موسسه مک‌کنزی، اینترنت اشیاء عبارت است از سنسورها و محرک‌هایی که از طریق شبکه به سیستم پردازشی متصل خواهند شد.
اینترنت اشیا (IoT) در حقیقت نسخه تکامل‌یافته ی فناوری‌های ماشین به ماشین (M2M) است. IoT فراتر از آنچه پیش‌تر بود، امکان اتصال تعداد زیادی از دستگاه‌ها به فضای ابری (Cloud) و مدیریت و جمع‌آوری داده‌های آن‌ها را فراهم خواهند کرد. دستگاه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا داده‌ها را به اشتراک گذاشته و سپس آن‌ها توسط یک گیت‌وی IoT یا دستگاه انتهایی دریافت شده و با ارسال داده‌ها به فضای ابری امکان تجزیه و تحلیل داده‌ها فراهم می شود.
در نتیجه اتصال ابزارهای هوشمند و پلتفرم‌های مدیریتی مبتنی بر آن‌ها، مفهوم کلی «جهان هوشمند» امکان‌پذیر می کند. غالب این دستگاه‌ها بدون دخالت انسان کار می‌کنند؛ هر چند افراد می‌توانند دستور العمل ها را تنظیم و در صورت نیاز آن‌ها را تغییر بدهند.
اینترنت اشیا اجازه می‌دهد تا اشیا در سراسر زیرساخت‌های شبکه موجود،از راه دور کنترل بشوند و همچنین فرصت برای ادغام مستقیم از جهان فیزیکی به سیستم‌های مبتنی بر کامپیوتر ایجاد می کند و در بهبود بهره‌وری، دقت و سود اقتصادی علاوه بر کاهش دخالت انسان منجر شده را هنگامی که اینترنت اشیا با سنسورها و محرک‌ها تکمیل می‌شود.
تکنولوژی یک نمونه از کلاس جامعی سیستم‌های سایبری فیزیکی که همچنین شامل تکنولوژی‌هایی مانند شبکه‌های هوشمند، نیروگاه مجازی، خانه‌های هوشمند، حمل و نقل هوشمند و شهرهای هوشمند تبدیل خواهند شد. هر چیز منحصر به فردی که از طریق سیستم‌های محاسباتی جاسازی شده قابل شناسایی می باشد. اما قادر به همکاری در زیرساخت اینترنت موجود است. کارشناسان تخمین می‌زنند که اینترنت چیزها در حدود سی میلیارد شیء تا سال ۲۰۲۰ تشکیل می شود.
اما به‌طور معمول، انتظار می‌رود که اینترنت چیزها اتصال پیشرفته از دستگاه‌ها، سیستم‌ها و خدمات که فراتر از ارتباطات ماشین به ماشین(M2M) می‌رود، ارائه کرده و و انواع پروتکل‌ها، دامنه‌ها و برنامه‌های کاربردی را پوشش می‌دهد. انتظار می‌رود که اتصال این دستگاه‌های تعبیه شده (از جمله اشیای هوشمند) به اتوماسیون در تقریباً تمامی زمینه‌ها کمک بکند،در حالی که همچنین برنامه‌های کاربردی پیشرفته مانند شبکه هوشمند را قادر می‌سازد و به مناطق مانند شهرهای هوشمند گسترش می‌دهد.
این دستگاه‌ها اطلاعات مفید با کمک فناوری‌های مختلف موجود جمع‌آوری کرده سپس به صورت خودکار داده‌ها را بین دستگاه‌های دیگر به جریان می‌اندازد. نمونه بازار کنونی عبارت است از اتوماسیون خانگی (همچنین به عنوان دستگاه‌های خانه‌های هوشمند شناخته می‌شود) مانند کنترل و اتوماسیون روشنایی، گرمایشی (مانند ترموستات هوشمند)، تهویه، سیستم‌های تهویه مطبوع(….) و لوازم خانگی از قبیل ماشین لباسشویی/ خشک کن، جاروبرقی روباتیک، تصفیه هوا، اجاق گاز، یخچال که با استفاده از وای فای برای نظارت از راه دور به کار می‌رود.
هر دستگاهی که به اینترنت متصل شود نوعی از اینترنت اشیا به حساب می‌آید. این وسایل، از طریق اینترنت به یکدیگر متصل شده و با هم به مبادله‌ی اطلاعات می‌پردازند. اینترنت اشیا، رنج بسیار گسترده‌ای از اشیا، از سنسورها گرفته تا تلفن‌های هوشمند و ابزارهای هوشمند پوشیدنی را شامل می‌شود.
با ترکیب دستگاه‌های متصل به اینترنت و سیستم‌های خودکار، قادر هستیم، اطلاعات مورد نیاز را جمع‌آوری و تحلیل و متناسب با آن اقدام کنیم. این عمل ممکن است انجام کاری مشخص یا یادگیری یک فرآیند خاص باشد. در عمل،بازه‌ای گسترده، از آینه‌های هوشمند تا لامپ‌های هوشمند مغازه‌ها را شامل می‌شود.
جهت رسیدن به امکان رایانش فراگیر بدون مرز سه مؤلفه از اینترنت اشیا موردنیاز است که عبارت‌است از:
سخت‌افزار: حسگرها و عملگرها
میان‌افزار: ابزارهای پردازش و ذخیره‌سازی برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
ارائه: ابزارهای تجسم سازی و تفسیر داده‌ها باقابلیت درک آسان
اینترنت اشیاء صنعتی
برخی افراد به مفهوم اینترنت اشیا، اشکالاتی وارد می‌کنند. آن‌ها می‌گویند، لزومی ندارد که همه‌ی دستگاه‌ها به اینترنت متصل بشوند. در واقع، به گفته‌ی مخالفان آنان ، امکان اتصال به اینترنت، لزومی برای آن ایجاد نمی‌کند. در جواب باید گفت، جمع‌آوری داده، کاری بسیار ارزشمند است. این جمع‌آوری، از هر طریقی صورت بگیرد، به راحتی زندگی ما کمک بسیار زیادی می‌کند. از طرفی، در مقیاس صنعتی، استفاده از وسایل مرتبط با IOT، مانند سنسورهای هوشمند در خط تولید بازدهی را افزایش داده و هدررفت انرژی را کم می‌کند. طبق تحقیقات،۵۰ درصد از کارخانه‌های صنعتی در ایالات متحده، از سنسورهای هوشمند و سایر امکانات اینترنت اشیا صنعتی (IoT) ، استفاده می‌کنند.
IoT به ما فرصتی می‌دهد تا به شکل بهینه‌تر، فعالیت‌های خود را انجام داده و از منابع استفاده کنیم. به این صورت، در هزینه‌ها و وقت خود صرفه‌جویی زیادی می‌کنیم. در واقع، این یعنی، نگرش کارخانه‌ها، دولت و عموم مردم را درباره‌ی استفاده از منابع و چگونگی تولید محصول، تغییر می‌دهد. کمیت و کیفیت داده‌های به دست آمده اینترنت اشیا، ما را قادر می‌سازد تا بسیار بهتر و متفاوت‌تر با محیط اطراف، تعامل برقرار کنیم.
در مجتمع‌های تجاری و اداری و برخی مجتمع‌های مسکونی بزرگ، نظارت و کنترل جایگاه پارک هر یک از خودروها و ورود و خروج آن‌ها یکی از مسایل اساسی مورد نیاز می باشد.
با استفاده از سیستم پارکینگ هوشمند در یک مجتمع، اطلاعات مربوط به وضعیت پر یا خالی بودن هر یک از جایگاه‌های پارکینگ جمع‌آوری شده و به صورت مرکزی قابل مانیتورینگ است و می‌تواند توسط مدیریت پارکینگ مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این در مجتمع‌های بزرگ یا ساختمان‌هایی با جای پارک محدود، با دسترسی مراجعه‌کنندگان و ساکنین به این اطلاعات، زمان کمتری برای جستجوی جای پارک صرف خواهد شد.
همچنین با سیستم پارکینگ هوشمند در یک مجتمع علاوه بر رصد لحظه‌ای وضعیت هر جایگاه، ثبت اطلاعات زمانی ورود و خروج خودروها نیز امکان‌پذیر می باشد.
نمونه سنسور پارکینگ هوشمند
در مجتمع‌های تجاری به منظور تحلیل کسب‌و‌کارها، شمارش افراد و تردد در بخش‌های مختلف مجتمع و به ویژه ورودی‌ها، از مواردی است که اهمیت بسیاری دارد. مدیران کسب‌و‌کارها برای برنامه‌ریزی منابع، تعداد کارکنان مورد نیاز و … به اطلاعاتی از تعداد افراد مراجعه کننده در بازه‌های زمانی مختلف نیاز دارند و اطلاعاتی همچون ساعت‌ها و روزهای شلوغ مجتمع به بهبود مدیریت مجموعه کمک خواهد کرد. با استفاده از سیستم شمارش افراد و تردد، می‌توان اطلاعاتی از تعداد افرادی که در هر ساعت از روز وارد یا خارج شده‌اند بدست آورده و بر اساس اطلاعات ثبت شده در سیستم به مدیریت منابع پرداخت.
این اطلاعات علاوه بر اینکه برای هر روز و به تفکیک ساعت در دسترس هستند، مبتنی بر تاریخچه داده‌ها نیز می‌توانند امکان پیش‌بینی وضعیت را در روزهای آتی فراهم بکنند.
نمونه سنسور تردد شمار