افرادی که از تجهیزات اینترنت اشیا (IOT) برای خانه‌ی هوشمند، مانند سنسورهای حساس به حرکت (Motion sensitive sensors) ، چراغ‌ها و همچنین کلیدهای هوشمند، استفاده کرده‌اند، دریافته‌اند که صنعت اینترنت اشیا،هنوز در اول مسیر خود قرار داشته و راه درازی در پیش دارد! وسایل خانه های هوشمند، هنوز به راحتی و به سرعت به یکدیگر متصل نمی‌شوند و علاوه بر این، با مشکلات امنیتی متعددی نیز روبرو می باشند.
بر اساس گزارشات شرکت سامسونگ، نیاز به تامین امنیت دستگاه‌های موجود در شبکه‌ی اینترنت اشیا، تا سال ۲۰۲۰، تبدیل به نیازی جدی و ضروری می شود. به گفته‌ی سامسونگ، ۷.۳ میلیارد دستگاه، نیازمند ایمن سازی هستند. این فرآیند باید تا سال ۲۰۲۰ انجام شود. این موضوع خود نشان دهنده آینده اینترنت اشیا (The future of IoT) است که آینده ای درخشان و طلایی را دارد.
به گفته‌ی برایان سویلز، از شرکت Altimeter، ما در آینده‌ای نچندان دور با داروینسم دیجیتال روبرو خواهیم بود. شرکت‌ها به مرور زمان با استفاده از اینترنت اشیا، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، به شکلی در می آیند که شباهت چندانی به وضعیت فعلی آن‌ها ندارد.
برق ، قطعا جزو اصلی ترین نیاز های زندگی انسان می باشد . به همین دلیل نیروهای برق در کشور باید در تلاش باشند تا آن را به بهترین نحو ممکن به دست مصرف کننده خانگی و صنعتی برسانند . اینترنت اشیا میتواند از راه های مختلف به کمک نیروگاه های برق آمده و آن ها را در این امر یاری رساند.
به وسیله اینترنت اشیا (IOT) می توان مصرف مشترکین پرمصرف را سنجید و کنترل کرد . در سال های اخیر این امر در کشور ما اجرایی شده است و طبق گفته سازمان تولید انرژی ، برق مشترکین پرمصرف به طور خودکار قطع می شود .
از دیگر اقداماتی که به کمک اینترنت اشیا در صنعت برق می توان انجام داد ، کمک به شناسانی ساعات افزایش مصرف انرژی ، موقعیت جغرافیایی افزایش مصرف و دیگر پارامتر هایی کرد که باعث افزایش دید مسئولان برای تصمیم گیری و انجام اقدامات لازم برای خدمت رسانی بهتر به مصرف کنندگان می باشد.
با کمک اینترنت اشیا (IOT) می توان از انرژی خورشیدی بهره مند شد . همچنین به وسیله سنسور های سنجش نور که اینترنت اشیا در اختیار شما قرار می دهد می توانید بهترین زمان خاموشی و روشنایی لامپ های سطح شهر را سنجیده و در راستای شهری هوشمند تر و کاهش مصرف انرژی قدم بردارید .
به وسیله ی اینترنت اشیا میتوان کنترل بهتری بر روی شبکه توزیع برق داشت و از ایرادات و اشکالات موجود در خط توزیع سریعا با خبر شد . این موضوع باعث می شود تا از خاموشی کمتری برخوردار باشیم . در کشور های پیشرفته ای مانند آلمان ، آمریکا و دوبی ، متوسط زمان خاموشی کمتر از یک دقیقه در سال می باشد.
IoT از بعضی جهات بسیار با جامعه فناوری بزرگ تر مطابقت دارد. به عنوان مثال ، استفاده اینترنت اشیا از معماری های عمومی و هیبریدی ابر در حال رشد می باشد. وب سرویس های آمازون(۳۴درصد)، مایکروسافت Azure( 23 درصد)، و پلتفرم ابری گوگل با بیست درصد جزو فراهم کننده های ابری پیشرو در حوزه اینترنت اشیا می باشند.
شاید بتوان گفت پیشروی AWS نسبت به سایر شرکت هایی که در این حوزه می باشند کمتر و کوچک تر باشد هر چند یک فراهم کننده ابری قابل اعتماد است. اما میلینکویچ اینترنت اشیای صنعتی را به عنوان فرصتی بزرگ برای ابر هیبریدی در نظر گرفته است چون بیشتر کاربران این حوزه در مورد به حداقل رساندن تأخیر داده های کارخانه خود نگران می باشند.
به نظر او کارخانه ها به سمت محیط های ابری هیبریدی حرکت کرده و از فناوری پیشرفته زیرساخت ها همچون Kubernetes بهره می برند و از پروتکل های باز همچون HTTP و MQTT در حالیکه از شر پروتکل های قدیمی خلاص می شوند استفاده خواهند کرد.
از بعضی جهات ، جهان توسعه اینترنت اشیا (IoT) تفاوت چندانی با توسعه نرم افزارهای گسترده تر ندارد. به عنوان مثال ، زبان های برتر برنامه نویسی اینترنت اشیا نشان دهنده محبوبیت کلی این زبان ها می باشند. زبان های سی و جاوا بیشتر از سایرین میدان را به دست گرفته اند.
جاوا انتخابی عالی برای گیت وی ها و گره های شبکه ای و ابرهای اینترنت اشیا می باشد. اما میلینکویچ می گوید زمانی که در حال توسعه برای دستگاه های محدود و تعبیه شده هستیم رابط برنامه نویسی برای دستگاه می تواند یکی از موارد مهم باشد.
شما با استفاده از شبیه سازها در حال توسعه هستید و این یک تعامل ذاتاً متفاوت تر و پیچیده تر بین محیط توسعه شما و هدف برنامه شما است. گاهی اوقات سخت افزار و نرم افزار به صورت پشت سر هم توسعه یافته و همین امر باعث پیچیده تر شدن آن می شود.